mUltimate Chopin

op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed d i d1. Znaki dodano także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 3

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

e1 w A (odczyt dosłowny→Wf,KF→Wn), AB i Wa2

!!!   miniat: wycinek, od 2, ćwierćnuty do końca taktu, obie pięciolinie.                   Tu bez kliszy 

es1 w ASz, KGS, Wa1 i WfS

TGTU = bemol es1
..

Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodob­niej­sze, że brak przywracającego es1, co dałoby na końcu taktu e1, jest jednym z licznych tego typu przeoczeń Chopina – patrz np. uwaga do t. 8 i 12, a także do Preludiów A nr 7, t. 13 czy f nr 18, t. 8. Uważamy zatem, że bemole wpisane lub dopisane w ASz, KGS i WfS definiują lub przy­wracają tu jedyny poprawny tekst, który przyjmu­jemy tym samym jako główny. Wersja z e1 zajęła jednak trwałe miejsce w historii mu­zy­ki, np. jako temat wariacji Feruccia Buso­nie­go (BV 213a) i Sergiusza Rachmaninowa (op. 22).
Zwraca uwagę dwukrotna adiustacja w Wa – najpierw dodano  w Wa1, a następnie usunięto go w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Dopiski WfS

t. 7-12

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

ritenuto w t. 7-8 w A (odczyt dosłowny→KF,Wf→Wa1)

!!!   miniat: 2. połowa t. 7 + cały 8 + początek 9, tylko górna 5-linia, wycinek.                  EZnieU

ritenuto w t. 11-12 w Wn

na miniaturze to co przedtem, tylko za 2. razem (t. 11-13)                 EZTU

ritenuto w obu miejscach w Wa2

na mini tyle, żeby oba były = kawałek dolnej pięciolinii 7-8 i górnej 11

Bez wskazówki w AB i ASz

ritenuto w t. 7 w KGS

EZnieU1
..

Dodanie t. 9-12 w ostatniej fazie komponowania Preludium i skrótowy zapis tych taktów w A powodują, że nie jest pewne, ile razy i gdzie Chopin przewidywał użycie ritenuto. W grę wchodzą trzy możliwości, wszystkie pojawiające się w źródłach:

  • ritenuto tylko w t. 7-8, gdzie jest wpisane w rękopisach. Wersję tę widzimy w Wf (→Wa1).
  • ritenuto tylko w t. 11-12, jak jest w Wn.
  • ritenuto w obu miejscach, co podaje Wa2, kompilując wersje Wf i Wn.

Zdaniem redakcji, najnaturalniejsze muzycznie jest wskazanie ritenuto w t. 11-12, gdzie wraz z crescendo prowadzi do końcowej fermaty. Wersję tę, opartą na założeniu, że Chopin nie w pełni dostosował notację Preludium do nowej koncepcji formalnej, proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KGS

t. 8-12

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

des1 w A (odczyt dosłowny→KF,Wf) i KGS

!!!   miniat: od 2. miary do końca t. 8, wycinek.           Tu bez kliszy 

d1 w AB, ASz, Wn, Wa i WfS

TGTU = kaso d1 w t. 8 i 12
..

Brak  przywracającego d1 to niemal na pewno przeoczenie Chopina w A (→KF,Wf), o czym świadczą kasowniki w AB, ASz i dopisany w t. 8 w WfS. Znaki dodali również adiustatorzy Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 12-13

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

 w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek, 2. pół t. 12 i cały 13, tylko dolna 5-linia.                EZTU = Ped

Bez znaku w KF (→Wn), AB, ASz i KGS

  w Wa

EZTU + EZnieU2
..

Umiejscowienie znaku  nie jest w A ściśle określone ze względu na brak tekstu nutowego w skrótowym oznaczeniu tego taktu. Przyjmujemy jedyne sensowne rozwiązanie, przyjęte w Wf (→Wa). Znak został pominięty w pozostałych autografach i przeoczony przez kopiujących. W Wa dodano do niego dowolnie gwiazdkę  na końcu t. 13, niemal na pewno wbrew intencji Chopina – por. uwagę do Preludium A nr 7, t. 16.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy KF , Niedokładności A , Błędy KGS